Het vitale dokter project. Toen dit voor het eerst werd aangekondigd, was ik een beetje sceptisch. Wat moest ik me hierbij voorstellen? Intervisie 2.0, maar dan met een nieuwe hippe naam? Ik kan alvast verklappen dat ik daar volledig op ben teruggekomen; het is veel meer dan dat. Het is een project gericht op de persoon ónder de witte jas. Geen diepgaande gesprekken over het wel en wee op de afdeling of lastige (families van) patiënten, maar nu juist wat de persoon achter de dokter bezig houdt. De witte jas wordt letterlijk uitgetrokken, de piepers gaat zo veel mogelijk op stil; de aandacht is volledig bij elkaar. Het is mooi om te zien dat de sfeer als dusdanig veilig wordt ervaren dat er heel persoonlijke verhalen worden gedeeld (menig traan heeft er gevloeid); daarentegen is het ook helemaal oke als je die behoefte (even) niet voelt. Wat het nog specialer maakt, is dat niet alleen de arts-assistenten, maar ook de supervisoren met dit project mee doen en hun persoonlijk verhaal vertellen. En het werkt! Na de eerste bijeenkomst stroomde de groepsapp vol met hartjes en bemoedigende woorden, en dat zet zich door. Ook op de werkvloer is er veel meer aandacht voor elkaar, bijvoorbeeld in de vorm van korte koffie momentjes. De samenwerking als team gaat ook beter; er is meer inzicht in ieders sterke en minder sterke punten en we proberen elkaar daarin zo veel mogelijk te ondersteunen. Ik realiseer me dat deze werksfeer uniek is, en dat ik er alleen maar op kan hopen dat een volgende werkomgeving hier een klein beetje bij in de buurt komt. Wie weet dat ook daar het vitale dokter project gestart kan worden?!
Tijdens mijn sollicitatiegesprek voor de positie als ANIOS bij de interne geneeskunde in het ziekenhuis Amstelland werd mij verteld dat er veel aandacht zou zijn voor persoonlijke groei en leiderschap, niet alleen voor de AIOS, maar voor de gehele assistentengroep. Middels het programma Vitale Dokter volgen de assistenten elke maand op de vrijdagmiddag een sessie met de opleiders waarin wordt gesproken over thema’s op de werkvloer zoals werkplezier, stressmanagement en persoonlijke valkuilen. Ook is er aandacht voor de persoon achter de witte jas, zodat iedereen elkaar goed leert kennen, wat tijdens deze corona periode soms lastig blijkt te zijn omdat je minder snel met elkaar afspreekt buiten het ziekenhuis. Tijdens de sessies moeten de witte jassen uit, en worden de piepers achtergelaten bij de supervisoren. Dit zorgt voor een hele open en informele sfeer. Doordat de specialisten ook meedoen en hun kwetsbaarheid en onzekerheden tonen, ontstaat er meer wederzijds begrip wat een zeer positieve uitwerking heeft op de samenwerking binnen de vakgroep. Ik heb gekozen om te werken in het ziekenhuis Amstelland vanwege de brede werkervaring die je hier opdoet als ANIOS, maar zeker ook omdat er wordt geïnvesteerd in mij als dokter en mens.
Wat betekent het Vitale dokter programma voor mij: acceptatie dat dokter zijn een leerproces is met vallen en opstaan. Het vitale dokter programma heeft ons de ruimte gegeven om het hier met collega A(N)IOS maar ook specialisten over te hebben op een leuke en veilige manier. Het heeft mij gebracht dat ik mijn collega’s achter de witte jas heb leren kennen met al hun talenten en valkuilen, maar bovenal die van mijzelf. We helpen elkaar om de dokter te worden die we willen zijn.